از قدیم گفته‌اند که پرسیدن عیب نیست. اما اکنون این فرصت برای انسان فراهم آمده تا پرسش‌های خود را با استفاده از هوش مصنوعی از کامپیوتر بپرسد. آیا کامپیوتر می‌تواند توصیه‌های درمانی بهتری نسبت به کادر پزشکی ارائه کند و تصمیم های بالینی بهتری بگیرد؟
گروهی از محققان سلامت روانی اهل کانادا بر این باورند که فناوری یاد شده توان انجام این کار را دارد. مارک لانوزاو از دانشگاه مونترال و کیوا هرانچوک از دانشگاه سنت لارنس کالج اونتاریو مقاله خود را در ژورنال «تحلیل رفتار کاربردی» منتشر کردند. آنها به‌کارگیری هوش مصنوعی برای درمان مشکلات رفتاری را مورد بررسی قرار دادند.
روانشناسی و هوش مصنوعی چطور با هم در تعامل هستند؟
لانوزاو به عنوان استادیار دانشگاه مونترال، سرپرستیِ آزمایشگاه تحقیقات رفتاری کاربردی را در دانشکده آموزش روانشناسی بر عهده دارد. وی خاطرنشان کرد: «متخصصان پزشکی و آموزشی در اغلب موارد با تاثیرگذاری مداخلات رفتاری مخالفت می‌کنند. عاملی که می‌تواند باعث ارائه شیوه‌های درمانی غیردقیق برای افراد شود.»
به دنبال روش بهینه برای اتخاذ تصمیم های بالینی
لانوزاو و هرانچوک، استاد علوم رفتاری و روانشناسی رفتاری در سنت لارنس، داده‌های شبیه‌سازی شده ۱۰۲۴ فردی را که مراحل درمانی را به خاطر مشکلات رفتاری طی می‌کردند، جمع‌آوری کردند. هدف محققان از این کار پیدا کردن روشی بهتر برای اتخاذ تصمیم های بالینی بود.
آنها نتایج درمانی را در پایان هر مرحله با نتایج یک مدل کامپیوتری مقایسه کردند و از دانشِ پنج تحلیل‌گر رفتاری کمک گرفتند. این مدل به دست دو محقق دانشگاه و با استفاده از یادگیری ماشین ایجاد شده بود. لانوزاو گفت: «حدود %۷۵ از مواقع، پنج متخصص به نتایج یکسانی دست یافتند. مهم‌تر از همه، یادگیری ماشین خطاهای کمتری در مقایسه با متخصصان انسانی داشت.»
با توجه به اینکه نتایج مثبتی به دست آمده است، محققان اعلام کرده‌اند که گام بعدی این است که مدل‌ها را در قالب یک نرم‌افزار عرضه کنند. در این صورت، نرم‌افزار می‌تواند به طور خودکار به اتخاذ تصمیم های بالینی پرداخته یا بازخوردهای لازم را در خصوص پیشرفت مراحل درمانی ارائه نماید.
آیا ترکیب هوش مصنوعی و روانشناسی پاسخگوی نیاز بیماران خواهد بود؟
باید از یادگیری ماشین استفاده کرد تا کار متخصصان درمان آسان‌تر شود؛ و این بدان معنی نیست که فناوری جایگزین متخصصان خواهد شد. فناوری‌های نوظهور باعث می‌شود تا تصمیم‌های درمانی قابل پیش‌بینی و منسجم‌تر باشند.
لانوزاو بیان کرد: «برای نمونه، پزشکان روزی می‌توانند از فناوری استفاده کنند تا ببینند آیا باید مراحل درمانی افراد مبتلا به اختلال‌هایی از قبیل اوتیسم، اضطراب و افسردگی را متوقف کنند یا کماکان به این روند ادامه دهند. تصمیم‌گیری آموزشی و بالینی فردی یکی از نقاط عطف درمان رفتاری و روانشناسی است. ممکن است مطالعات ما گام مثبتی در راستای ارائه گزینه‌های درمانی بهتر برای میلیون‌ها فردی باشد که این نوع خدمات را در سراسر جهان دریافت می‌کنند.»
انواع کاربردهای هوش مصنوعی در صنایع مختلف را در هوشیو بخوانید
منبع: هوشیو
